www.analizatorium.fora.pl

yeppy

No te wszystkie "indie" "rockowe". Ale za chusty, KatEv, muszę Cię pochwalić ^^.

Ins

A ja myślałam, że chodzi o The Rasmus :P I nie mówi się arafatka tylko rechotka *pomyłka koleżanki z której nigdy nie przestanę się śmiać*
"Poczekajka" Katarzyny MICHALAK, nie Majcher xD Lekturka do papieru toaletowego. Bohaterka jest lekarzem weterynarii. Mieszka w małej wiosce. Leczy zwierzęta z ZOO. Jej ukochany nazywa się Amre, krowa to Wiedźma Zosia, a pies - Panda-pies. Z kolei autorka, dla odmiany, jest z zamiłowania lekarzem weterynarii, mieszka w małej wiosce, uwielbia leczyć duże i drapieżne zwierzęta, jej ukochany to Amre, krowa to Zosia, a pies - Pepsi-pies.
Znajdź różnice.

Nerve Technoszatan

Dorwałam w swe ręce Zmierzch.
Znienawidziłam od pierwszych stron. Znienawidziłam główną bohaterkę... Póki co, Edzio jest znośny, ale jego huśtawki nastroju są gorsze niż moje... Co w sumie, też mnie irytuje.

Ins: Zaraz, co tam robi Pepsi?! D:<

Serpentis Sempre

Nadal czytam "Bożych bojowników". I jestem zła.
Uwaga, spoiler!
Jak Sapek mógł zrobić Reynevanowi dziecko!? No jak!?

Deszczowyjka

Ja czytam z przerwami "Świat według Clarksona". Przy części felietonów parskam śmiechem, przy innych tylko lekko się uśmiecham w duchu, ale podoba mi się. Zwłaszcza, że podzielam niektóre jego poglądy o pewnych *ekhu ekhu* narodach *ekhu*. Poza tym lubię książki z krótkimi rozdziałami, bo nie muszę się głodzić ani robić kiblowego postu tylko dlatego, że rozdział ma 50 stron ;)

Acha, i w międzyczasie przeglądam "Żadnych bachorów! 40 powodów, dla których nie warto mieć dzieci". Szczerze mówiąc spodziewałam się czegoś lepszego (argumenty dobre, ale styl pisania zupełnie mi nie podchodzi), ale podziwiam kobietę za odwagę napisania takiej książki w dobie uwielbienia małych, rozkosznych bobasków.

Serpentis Sempre

A Serpentyna czyta sobie klasykę. "Romea i Julię", znaczy.
Wiecie, Szekspir podciął skrzydła mojego ego - prawie nic nie rozumiem z przekomarzań i żartów Merkucja (pomijając przywoływanie Romea - to było urocze). Czuję się tak... dyletancko.

Asasello

Ja aktualnie męczę kilka książek naraz, m.in. "Hamleta" (kocham Szekspira) i "Lektora". To drugie - jak na razie rozczarowujące. Mocno. Spodziewałam się czegoś lepszego. Rozdziały - błyskawiczne. Człowiek się jeszcze dobrze nie zaczyta, a tu bęc - koniec rozdziału. I ciesz się tu człowieku lekturą.
Poziom nie powala. Jestem w połowie książki i akcja jeszcze się na dobre nie rozkręciła, a książczyna króciutka przecież.

Serpentis Sempre

Nie mam ostatnio szczęścią do lektury, oj nie.
Obecnie męczę "Buszującego w zbożu" - szkolna lekturka. Póbowałam dwa, trzy lata temu i odłożyłam, czując przypływ antypatii do bohatera.
Teraz, gdy podrosłam, bohatera jako tako rozumiem. Ba, nawet podobają mi się jego obserwacje na temat ludzi i pewnych zachowań... Tyle, że obserwacje te kończą się mniej więcej z chwilą, gdy Holden wieje ze szkoły (sympatyczne scena, powiem wam). A co się zaczyna? Nuda, nuda, nuda. I ciągłe marudzenia na przemian z dołowaniem. (Ile razy można mieć ochotę umrzeć, a jednak nie popełnić samobójstwa?)

Czytam też książkę z maminej półki - "Nieuchwytny płomień", znacząc drogę swego pochodu komentarzami na marginesach.
Tak, moi państwo, jestem masochistką.
Akcja toczy się na początku XIX w., historia mówi o pięknej, utalentowanej i pełnej uroku Cerynise Edlyn Kendall, młodziutkiej malarce. Cerynise jest sierotką, a gdy umarła też jej opiekunka - majątek przejął zły syn bratanka opiekunki (sic!). Alistair. Alistair prawdopodobnie majątek przejął bezprawnie (bo testament pochodził z czasów, gdy drzewo, które zwaliło się na dom i rodziców Cerynise jeszcze twardo trzymało ziemię korzeniami) - mogę postawić swe prawa autorskie o to, że w końcu majątek przejdzie w ręce małolaty.
Ogólnie rzecz biorąc, czuję się, jakbym czytała historycznego blogaska. Mamy cudowną, małoletnią sierotkę (swoją drogą, autorka chyba wątpi w pamięć krótkotrwałą czytelników - co i rusz przypomina, że jej bohaterka była "bardzo ponętną osóbką"). Mamy wielkiego złego, który na nią leci. Mamy tró loff, który ratuje wyrzuconą na bruk dziewoję przed zamarznięciem (w październiku, w słynącej z łagodnych zim Anglii). Grzał ją własnym ciałem, hyhy.
Mamy nawet zUą Barbie (która klei się do Złego niczym Pansy do Dracona-Stalowe-Gałki-Malfoya) i słynną scenę upadku obojga kochanków, po której jedno leży na drugim. Normalnie, tylko czekam na wieść, że Cerynise jest córką Voldemorta.

Miss_Derisive

Ins

A ja NARESZCIE dorwałam "Czas Pogardy" Sapkowkiego X-X i w przyszłym tygodniu będzie mnie stać na zamówienie "Kota w stanie czystym" Pratchetta. Żyć nie umierać!

Mrohny

AlexRrR

Serpentis Sempre

[quote="Miss_Derisive"]

Ins